วันอาทิตย์ที่ 29 กรกฎาคม พ.ศ. 2555
เวลานี้ ที่เป็นสุข
ฟังด้วยความกรุณา
เรารู้ดีว่า หากเราสามารถนั่งฟังคนผู้นั้นด้วยความเมตตากรุณา คนที่พูดก็จะได้รับการปลดปล่อยความทุกข์ในเวลาเพียงแค่ 2-3 ชั่วโมงเท่านั้น นั่นคือการปฏิบัติที่เรียกว่าการฟังด้วยความกรุณา
เธอฟังด้วยความตั้งใจอย่างเดียวเท่านั้น คือให้โอกาสผู้พูดได้พูดในส่ิงที่เป็นความทุกข์ทั้งหมด เพื่อให้เขามีความทุกข์น้อยลง เพราะฉะนั้น เธอต้องมีสมาธิมากพอตลอดช่วงที่เธอกำลังฟังเขา เธอฝึกที่จะตามลมหายใจเข้าออก อย่างลึกซึ้ง ฝึกปฏิบัติเพิื่อรับฟัง ในระหว่างที่เขาพูด เธออาจสังเกตได้ว่า คำพูดของเขาเต็มไปด้วยความคิดเห็นที่ผิด เต็มไปด้วยการกล่าวโทษ หากเธอปล่อยให้คำพูดที่เปี่ยมไปด้วยความขมขื่นเป็นทุกข์ สัมผัสกับความหงุดหงิด ความโกรธของเธอ เธอก็จะสูญเสียความสามารถในการฟังด้วยความกรุณา เพื่อที่จะทำให้ เธอไม่สูญเสียการฟังอย่างลึกซื้ง เธอต้องฝึกที่จะฟังด้วยจิตใจอันเมตตากรุณา เตือนตัวเองว่า การนั่งฟังเช่นนี้ เธอมีจุดประสงค์เพียงอย่างเดียงเท่านั้น คือ ให้เขามีความทุกข์น้อยลง สิ่งที่เขาพูดออกมานั้นอาจจะเต็มไปด้วยความเห็นที่ผิด แต่เราจะไม่ขัดขวางการพูดของเขา ถ้าหากว่าเราขัดขวางการพูด เราทัก หรือหยุดเขา เราก็จะไม่สามารถที่จะฝึกฟังได้อย่างลึกซื้ง มีความโกรธเกิดขึ้น และมันก็จะกลายเป็นการทะเลาะเบาะแว้งกันในที่สุด
เธออาจกล่าวกับตัวเองว่า อาจจะเป็นวันพรุ่งนี้หรือสัปดาห์หน้า ฉันอาจจะให้ข้อมูลข่าวสารเพื่อแก้ไขความเข้าใจผิดนั้น แต่ไม่ใช่ในขณะนี้ การมีสติเช่นนั้นจะทำให้เธอรักษาความกรุณาให้คงอยู่ในหัวใจของเธอได้ และเธอจะไม่รู้สึกโกรธ การรับฟังอย่างลึกซึ้งเช่นนี้เป็นเวลาเพียงหนึ่งชั่วโมง จะบำบัดเยียวยาอีก
พระพุทธองค์ทรงตรัสว่า อดีตนั้นผ่านไปแล้ว อนาคตยังมาไม่ถึง มีอยู่ชั่วขณะเดียวเท่านั้นที่เรามีชีวิตอยู่อย่างแท้จริง นั่นก็คือชั่วขณะแห่งปัจจุบัน
พวกเราหลายคนพยายามวิ่งไขว่คว้าสิ่งที่เราอยากได้อยากมีในอนาคต ไม่ว่าจะเป็นปริญญาบัตร ชื่อเสียง ความมั่งคั่ง หรือความใคร่ทางกามารมณ์ เมื่อเราทำเช่นนั้นก็เหมือนกับเรายอมสละปัจจุบันขณะ เพื่อวิ่งเข้าไปหาอนาคต หลายคนวิ่งเข้าไปหาอนาคตเพื่อไขว่คว้าสิ่งที่เราอยากได้อยากมี เขาเหล่านั้นมีความทุกข์มหาศาล ทำลายล้างร่างกายและจิตใจเป็นอย่างยิ่ง
การฝึกปฏิบัตินี้ ไม่ใช่เรื่องยาก เพียงเธอนำใจกลับมาสู่กายและตั้งมั่นอยู่ในปัจจุบันขณะ เธอจะรับรู้ได้ว่ามีเงื่อนไขปัจจัยมากเกินพอที่จะทำให้เธอมีความสุข เธอมีความสุขได้ณที่นี่และขณะนี้ นักปฏิบัติสามารถสร้างช่วงเวลาแห่งความสุขได้ในทุกที่ทุกขณะ เรามักจะวิ่งหนีจากความรู้สึกเจ็บปวดเสมอ เรากลบเกลื่อนความเจ็บปวดด้วยการบริโภค ฟังดนตรี อ่านนิตยสาร หรือรับประทานอาหาร บางทีมิใช่สิ่งเหล่านี้นำความสุขมาให้ แต่เป็นเพราะเราไม่ต้องการสัมผัสกับความเจ็บปวด เราจึงปกปิดมันไว้ด้วยการบริโภค
ปัญญาไม่ได้เกิดจากการครุ่นคิด แต่เกิดจากสติ ระหว่างที่ฝึกสติและสมาธินั้น เธอไม่ต้องคิดอะไรทั้งสิ้น เธอควรหยุดความคิดทั้งหมด ปัญญาเป็นผลจากการไม่คิด
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น